- factiosus
- factĭōsus, a, um, adj. [factio, II.], that has or seeks to form a party, powerful or eager for power, factious, seditious (class.;
syn.: perduellis, seditiosus, tumultuosus, turbulentus, potens, praepotens): homo dives, factiosus,
a demagogue, Plaut. Aul. 2, 2, 50:potens et factiosus,
Auct. Her. 2, 26, 40:homo (with potens),
Nep. Ages. 1:exsistunt in re publica plerumque largitores et factiosi, ut opes quam maximas consequantur, et sint vi potius superiores quam justitia pares,
Cic. Off. 1, 19, 64:non divitiis cum divite, neque factione cum factioso, certabat,
Sall. C. 54, 5; id. J. 31, 15 Dietsch:vel optimatium vel factiosa tyrannis illa vel regia, etc.,
i. e. oligarchical, Cic. Rep. 1, 29, 45: linguă factiosi, busy with the tongue, i. e. promising a great deal, Plaut. Bacch. 3, 6, 13.— Comp.:mulier,
Aur. Vict. Caes. 21.— Sup.:quisque,
Plin. Ep. 4, 9, 5. —* Adv.: factĭōse, mightily, powerfully, Sid. Ep. 4, 24.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.